„Wspólne dobro - Rodzina”
Międzynarodowy Dzień Rodzin obchodzimy 15 maja, został on ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 20 września 1993. Celem obchodów jest pogłębienie świadomości społeczeństwa na temat problemów rodziny.
Ogromny wpływ na jakość życia rodzinnego mają wzajemne relacje rodziców. Sposób, w jaki partnerzy traktują siebie nawzajem, nie tylko kształtuje pewien wzorzec relacji partnerskiej, który zapada w świadomości dzieci, lecz także bezpośrednio oddziałuje na atmosferę życia w domu rodzinnym.
15 wartości, które podnoszą jakość rodzinnego życia
1. Akceptacja
Oznacza przyjmowanie drugiego człowieka i tego, kim jest. Bezwarunkowa akceptacja wzmacnia poczucie wartości i pozytywne myślenie o samym sobie. Akceptować to przyjmować, że dziecko ma prawo do złości, płaczu, marudzenia, niezgody; że partner może odmówić spełnienia mojej prośby; że ja, mama, mimo wielkiej miłości mogę być zmęczona własnymi dziećmi. Akceptować to pozwolić drugiemu być tym, kim jest, czyli kimś innym niż my sami.
2. Miłość
Miłość dopełnia akceptację, akceptacja wzmacnia miłość. Kiedy ostatni raz wyraziłeś/-aś miłość słowami? Kiedy powiedziałeś/-aś dziecku, że kochasz je, mimo że ugryzło brata, przyniosło uwagę ze szkoły, trzasnęło drzwiami do swojego pokoju? Kiedy powiedziałeś bliskiej osobie, jak ważna jest dla ciebie jej obecność? Miłość powinna być naszą codziennością, tak aby każdy z domowników mógł powiedzieć, że czuje się kochany.
3. Branie pod uwagę
Jeśli kogoś darzymy miłością, ważne jest dla nas jego zdanie. Pytamy dzieci, co lubią, co chciałyby wybrać, na co mają ochotę, a na co nie, na co się nie zgadzają, bo miłość zakłada podmiotowe traktowanie. Pytamy o zdanie partnera, przyjaciela, współpracownika. Bierzemy pod uwagę ich upodobania, przyzwyczajenia, by czuli się komfortowo.
Wielu dorosłych obawia się, że pytanie dzieci o zdanie i uwzględnianie go przy podejmowaniu decyzji podważa ich rodzicielskie kompetencje i autorytet. Tymczasem uwzględnianie drugiej osoby rodzi w niej przekonanie o tym, że jest ważna, że, choć być może pomysł na jedzenie lodów na obiad nie przejdzie tym razem, to jednak ktoś chciał o nim posłuchać. Branie pod uwagę każdego z członków rodziny prowadzi do budowania kultury opartej o dialog i zrozumienie.
4. Empatia
Ma niezwykłą moc. Wysłuchać kogoś bez oceniania, krytykowania, osądzania, pocieszania, doradzania. Pobyć z nim w tym, co przeżywa, posłuchać z poziomu serca, a nie głowy. Móc samemu doświadczyć empatycznego kontaktu – to bezcenne przeżycie. Trudno zdobyć się na empatię, gdy jesteśmy wzburzeni lub sami jej potrzebujemy. Empatia, która jest praktykowana w rodzinie, daje poczucie zrozumienia i autentycznego kontaktu.
5. Szacunek
Dziecko to człowiek z przysługującymi mu prawami, a zwłaszcza niezbywalnym prawem do poszanowania godności. Co oznacza szacunek wobec dziecka? To samo, co wobec dorosłego: przyjąć jego odrębność i autonomię, respektować jego granice, czasem głośno i stanowczo prezentowane, cenić wolność wyboru, wspierać wyrażanie własnego zdania, chronić cielesność, przyjmować jego odmowę.
6. Wolność
Jak jest z wolnością w naszej rodzinie? Czy nasz maluch może wybrać sobie, co chce założyć do przedszkola? Czy dziecko może wstać od stołu, choć jego talerz nie jest pusty? Czy wolno mu wyprosić rodzeństwo, żeby pobyć samemu w pokoju? Czy partner/partnerka/ ja mamy przestrzeń na rozwijanie swojej pasji czy ograniczyliśmy się do roli matki i ojca? Czy narzucamy grono przyjaciół naszym bliskim?
Wskazywanie dzieciom granic i respektowanie ich wolności pozwala zachować równowagę między wolnością, samowolą i przymusem.
7. Styl komunikacji
Dobrze wiemy, że słowa mają moc – mogą leczyć lub ranić, wzmacniać lub podcinać skrzydła. Wybór stylu, w jakim rozmawiamy z dziećmi czy mężem/żoną, w dużym stopniu wpływa na jakość naszego życia i atmosferę w domu. Wielu rodziców jest świadomych niekorzystnego wpływu, jaki wywierają na dzieci komunikaty.
Oskarżenia, manipulacja, zastraszanie, porównywanie, upokarzanie, zawstydzanie, ocenianie, obrażanie, wywoływanie poczucia winy - nadwyrężają naszą więź z dzieckiem, podważają zaufanie do rodziców jako osób najbliższych, na których miłość i wsparcie chciałoby się móc zawsze liczyć. Słowa pełne łagodności i życzliwości są jak leczniczy balsam, gdy wracamy do domu po dniu pełnym trudnych emocji z przedszkola czy pracy; są jak orzeźwiająca woda, gdy usychamy z tęsknoty lub smutku; są jak koło ratunkowe, gdy dryfujemy po bezbrzeżu bólu, rozpaczy lub gniewu.
8. Czułość
Nie szczędzimy jej sobie w pierwszych miesiącach zakochania, w pierwszych latach życia dzieci czy małżeństwa. Z czasem czułych gestów coraz mniej – bywa, że dorastające dzieci jej unikają i przyjmują z zakłopotaniem, rodzicom miłość spowszedniała. A przecież czułość jest jednym ze sposobów wyrażania miłości. Nie zawsze musi mieć formę całusów i przytuleń. To może być ręka położona na ramieniu czy głowa o nie wsparta, to może być pogłaskanie po dłoni lub spojrzenie prosto w oczy. Jeden czuły gest czasem może wyrazić więcej niż wiele słów.
9. Humor
Ludziom z poczuciem humoru żyje się po prostu łatwiej i przyjemniej. Ma on niezwykłe działanie: pomaga nabrać dystansu, dodaje otuchy, pomaga rozładować napiętą sytuację, wywołuje śmiech, a śmiech to zdrowie, odpręża i relaksuje.
10. Zabawa
Choć mistrzami w tej dziedzinie są dzieci pełne nieskrępowanej wyobraźni, nieograniczonej spontaniczności i energii, to zabawa korzystnie wpływa także na dorosłych. Ta z dziećmi umacnia relację, pozwala wejść do świata dziecięcych przeżyć i fantazji, pozostawia niezapomniane wspomnienia. Ta z dorosłymi pozwala zregenerować zasoby, nabrać lekkości i spontaniczności. Kiedy ostatni raz bawiłeś się z całą uwagą ze swoim maluchem – bez telefonu pod ręką, bez gonitwy myśli, bez napięcia i poczucia straconego czasu?
11. Odpoczynek
Niby taka oczywista rzecz… Czy akceptujemy taki stan u naszych dzieci – nie chcą niczego poczytać, nie mają ochoty na zbieranie zabawek, daleko im do odrabiania lekcji… Czy przyjmujemy ze zrozumieniem, że mąż/żona dziś nie zrobi obiadu, nie uprasuje sterty prania, bo wybiera odpoczynek? Czy ciągle gonimy i do tej gonitwy zaprzęgamy wszystkich domowników? Czy umiemy odpoczywać?
12. Wdzięczność
Jest naturalną konsekwencją uznania. Dostrzegam troskę moich bliskich i moją własną wkładaną w jakość naszego życia, wyrażam uznanie, doceniam i jestem wdzięczny/- a. Wyrażanie wdzięczności wzmacnia więź, wyzwala poczucie szczęścia.
13. Życzliwość
Życzliwe słowo, gest po trudnym dniu koją zagubione czasem serce dziecka i dorosłego. Życzliwość łagodzi, jest wyrazem miłości i troski, cierpliwości i łagodności. Szukajmy też tego, co jest charakterystyczne dla naszych rodzin: może to będzie świętowanie, może pewne rytuały, może wspólne pasje. Pamiętajmy, że choć większa odpowiedzialność za jakość wspólnego życia zawsze spoczywa na rodzicach, to jednak warto włączać i uwzględniać w budowaniu domowej atmosfery także dzieci.
Bliskie, serdeczne relacje z rodziną i krewnymi to podstawa szczęśliwego funkcjonowania każdego z nas. Ważne jest to ile, w jaki sposób spędzamy czas z bliskimi. Spróbuj w ten dzień – Międzynarodowy Dzień Rodziny - wrócić wcześniej do domu a jeśli to niemożliwe, wygospodaruj trochę czasu (może godzinę, dwie), by spędzić czas z członkami swojej rodziny. Najwięcej radości daje wspólna zabawa - przenosi nas do świata, w którym wszystko jest możliwe, w magiczny sposób buduje i wzmacnia więzi oraz pomaga się solidnie zrelaksować. Dlatego na czas Święta Rodziny zapominamy o laptopach, tabletach czy komórkach! Chwytamy za skakankę, piłkę, gramy w planszówki, karty, statki… Wskakujemy na rowery, hulajnogi, do kajaków… Odkrywamy radość z bycia razem z rodziną.
