W Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Zwoleniu dzieci w ramach projektu „Za życiem” miały możliwość skorzystania z zajęć hipoterapii. Hipoterapia daje wiele możliwości terapeutycznych, jest jedną z metod o największym zasięgu zarówno pod względem różnorodności. Wspomaga ona główne metody terapeutyczne, stanowi jeden z elementów rehabilitacji. Hipoterapia stosowana jest jako metoda pomocnicza w terapii dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, niepełnosprawnością ruchową, niepełnosprawnością intelektualną, z autyzmem, z zaburzeniami emocjonalnymi, z zaburzeniami integracji sensorycznej. Korzystnie wpływa na regulację napięcia mięśniowego, stereotyp chodu i reakcje równoważne. Jazda i ćwiczenia na koniu mają również aspekt dydaktyczny, profilaktyczny i wychowawczy: wpływają pozytywnie na motywację, otwartość na kontakt z otoczeniem, nastrój, samoocenę, motywację do działania, zachowanie. Stan dzieci poprawia się podczas jazdy konnej i kontaktu ze zwierzęciem. Nawiązanie uczuciowej więzi z koniem wspomaga rozwój samodzielności i wzmacnia poczucie własnej wartości. Koń zwiększa u dzieci możliwości lokomocyjne. Siedząc na koniu, popędzając go pracą bioder, kręgosłupa – dzieci odbierają wrażenie prawidłowego chodu i mogą go ćwiczyć. Koń usprawnia bardzo łagodnie, jest to możliwe dzięki jego specyficznej budowie i łagodnemu oddziaływaniu ruchu konia w stępie. W hipoterapii istnieje cały szereg odpowiednich ułożeń, podporów i technik asekuracji, regulujących stopień uruchamiania, wysiłku i bodźcowania organizmu. Koń pobudza zmysły dzieci, dotyk końskiej sierści, łaskotanie grzywy, rozmaitość kształtów, odgłos kroków, przyjazne parskanie i mile kojarzony zapach stymulują zmysły dotyku, słuchu, wzroku i węchu. Towarzyszy temu ciągłe wytrącanie z równowagi i konieczność jej natychmiastowego odnajdowania. Kształtuje się poczucie własnego ciała i orientacji przestrzennej. Koń stanowi również źródło bodźców równoważnych, hipoterapia daje nieograniczone możliwości stopniowania i różnicowania bodźców równoważnych. Dzięki kołysaniu, zmianom kierunku jazdy, zatrzymaniu się, ruszaniu, przyspieszaniu i zwalnianiu tempa jazdy, zastosowaniu specjalnych ułożeń, odpowiednich ćwiczeń i zabaw – ruch konia staje się potężnym generatorem bodźców równoważnych. Dzięki jeździe konnej nasze dzieci stają się bardziej aktywne, rytmiczne pobudzające ruchy towarzyszące jeździe konnej wzmagają wydzielanie hormonów (szczególnie adrenaliny), stymulujących układ wegetatywny. Następuje wyraźny wzrost aktywności ruchowej, koncentracji uwagi i dobrego samopoczucia. Ma to szczególne znaczenie w terapii dzieci niepełnosprawnych. Koń mobilizuje i nie nudzi, jest żywy i reagujący na otoczenie wymaga od dziecka niepełnosprawnego aktywności, nie pozwala na pozostanie biernym, jak to bywa w niektórych innych formach terapii. Trud usprawniania staje się prawie niezauważalny, a sama terapia przez swoją atrakcyjność jest jednocześnie nagrodą. Podczas zajęć z hipoterapii, dzięki aktywizacji i pozytywnemu nastawieniu do współpracy z terapeutą mogą opanować szereg umiejętności i pojęć. Obcowanie z koniem i jego otoczeniem nie tylko wzbogaca wiedzę dziecka o świecie, ale uczy go również samodzielności, odpowiedzialności i współpracy z innymi. Ważne jest również, że koń relaksuje, dziecko w kontakcie ze zwierzęciem, poddaje się jego łagodnym, kołyszącym ruchom, co sprzyja relaksowi i odprężeniu. Obcowanie z tym dużym, imponującym zwierzęciem ma wpływ na równowagę emocjonalną. Siedząc na koniu łatwiej opanować pojęcia przestrzenne, schemat własnego ciała, nauczyć się liczyć, wymawiać trudne głoski i wyrazy. Koń daje poczucie decydowania, motywuje do działania i pozytywnej samooceny, współpracuje z grupą i utrwala stosunki społeczne.
Zatrzymaj animacje
Twoja przeglądarka nie obsługuje JavaScript
|
|
|
NajnowszeWybierz element 1 Wybierz element 2 Wybierz element 3 Wybierz element 4 Wybierz element 5 Wybierz element 6 |
|
|
|
|
|
|
|
|